Eng katta sehr — O‘zbek xalq ertagi

Bir sehrgar bo’lgan ekan. Uning qo’lidan hamma ish kelar ekan. Istasa, tap-taqir cho’l o’rnida dengiz yarata olar ekan. Yalang joyda qasr paydo qilish ham uning uchun arzimagan yumush ekan. Ammo bu ishlaridan sehrgarning ko’ngli to’lmas ekan.Kunlarning birida u odamlarning baxt haqidagi fikrlarini bilmoqchi bo’libdi. Axir ular sehrgarlikdan bexabar bo’lsalar ham baxtli yashashar ekanlar-da! Sehrgar yo’lida yelkasiga o’g’ir qop ortmoqlagan o’tkinchini uchratib qolibdi.
— Zildaymi? — so’rabdi sehrgar.
— Zilday bo’lganda-chi!- debdi yo’lovchi.
— Istasang, yukingni yengillatib beraman. Ter ham to’kmaysan, mashaqqat ham chekmaysan, yumushing osongina amalga oshadi, — debdi sehrgar.
— Yo’q, menga bunaqa ko’makning keragi yo’q, — debdi yuk ko’targan yo’lovchi.
Sehrgar yo’lovchining javobidan hayron bo’libdi:
— Axir, qop judayam og’ir deyapsan-ku!
— Shunday bo’lmasa bo’lmaydi! — debdi yo’lovchi.
— Hamma narsa osongina bitaversa, nimadan sevinib, nimadan xursand bo’laman?
Gaping rost, — debdi sehrgar. — Mana mening qo’limdan hamma ish keladi, ammo sira quvona olmayman.
— Uy ham qura olasanmi? — so’rabdi yo’lovchi ishonqiramay.
Sehrgar javob berish o’rniga qo’lini yengilgina silkitibdi, shu onda ularning yonida mo’risidan pag’a-pag’a tutun burqsib turgan uy paydo bo’libdi.
— Qoyil! — debdi yo’lovchi entikib, keyin qo’shib qo’yibdi:
— Bunaqa uyni…o’z qo’ling bilan qurganigga ne yetsin…
— Sen haqiqatan ham baxtlimisan? — so’rabdi sehrgar.
— Qopni manziliga olib borsam, mendan baxtli odam bo’lmaydi, — javob beribdi yo’lovchi.
— Uni manziliga men eltisha qolay bo’lmasa, — debdi sehrgar va qopni yelkasiga ortmoqlab olibdi.
Manzil olis ekan. Ular ketaveribdilar, ketaveribdilar.
— Hali uzoqmi? — so’rabdi terga bota boshlagan sehrgar.
— Uzoq, — javob beribdi qop egasi.
— Dam olsakmikan? — so’rabdi sehrgar hansirab.
— Yahshisi, yo’ldan qolmaganimiz ma’qul, — debdi unga javoban yo’lovchi. — Yo’qsa quvonchimiz tez tarqab ketadi.
Ular, nihoyat, manziliga yetib kelibdilar.
— Keldik, — debdi yo’lovchi sehrgarga.
Sehrgar qopni yelkasidan tushiribdi, u horib-charchagan bo’lsa ham, yuzida tabassum o’ynab, yerga yotib olibdi.
— Ha! — debdi sehrgar peshonasidagi marjon-marjon terlarini artar ekan. — Baxt nimaligini angladim, buning uchun senga katta rahmat, birodar.
— Beminnat yordaming uchun senga ham tashakkur! — debdi yo’lovchi.
Sehrgar o’sha kundan boshlab jodu ishlarini butunlay yig’ishtiribdi. O’z qo’li, o’z mehnati bilan uy qura boshlabdi.Quyosh chiqmasidan burun bog’ga yo’l oladigan, dalalarga suv taraydigan bo’libdi.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Был волшебник. Он может все. Если он захочет, то может создать море вместо бесплодной пустыни. Создание замка на пустом месте для него задача не из легких. Но колдуна не удовлетворили эти труды, однажды он захотел узнать мысли людей о счастье. Ведь они живут счастливо, даже если не знают о магии! По пути колдун встретил прохожего, несущего на плече тяжелую сумку.
«Зилдей?» — спросил волшебник.
«А вдруг это случится!» — сказал пассажир.
— Если хочешь, я облегчу твою ношу. «Ты не будешь потеть, ты не будешь бороться, твоя работа будет сделана легко», — сказал колдун.
«Нет, мне такая помощь не нужна», — сказал пассажир с багажом.
Фокусника удивил ответ пассажира:
— Ведь вы говорите, что сумка очень тяжелая!
«Так не может быть!» — сказал пассажир.
— Если все заканчивается легко, чему я могу радоваться?
— Ты прав, — сказал фокусник. «Это все, что я могу сделать, но я не могу быть счастлив».
— Ты тоже можешь построить дом? — недоверчиво спросил пассажир.
Вместо ответа колдун легонько махнул рукой, и рядом с ними появился дом, из трубы которого мало-помалу валил дым.
— Хороший! — задыхаясь, сказал пассажир и добавил:
— Зачем ты построил такой дом… своими руками…
— Ты действительно счастлив? — спросил волшебник.
«Если я довезу сумку до места назначения, никто не будет счастливее меня», — ответил пассажир.
«Если я не смогу доставить его к месту назначения», — сказал колдун, перекинув сумку через плечо.
Адрес далеко. Они все шли и шли.
— Это еще далеко? — спросил колдун, вспотев.
— Длинный, — ответил владелец мешка.
— Отдохнем? — спросил колдун, тяжело дыша.
«Ну, с дороги лучше не промахиваться», — ответил пассажир. — Иначе наша радость быстро улетучится.
Наконец они добрались до места назначения.
«Вот и мы», — сказал пассажир фокуснику.
Колдун снял с плеч мешок и лег на землю с улыбкой на лице, хоть и был измотан.
— Да! — сказал колдун, вытирая капельки пота со лба. — Я понял, что такое счастье, спасибо тебе большое за это, брат.
— Спасибо за вашу любезную помощь! — сказал пассажир.
С того дня колдун полностью собрал свои магические произведения. Своими руками и трудом начал строить дом.
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: