Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, O‘ktam degan bir kambag‘al dehqon bor ekan. Bir parcha non topsam, deb erta-yu kech ishlar ekan, bo‘sh qolsa qani endi davlat topib olsam-u, boyib ketsam, deb hayol surar ekan.
Kunlardan bir kun O‘ktam, daraxt tagiga o‘tirib: “Olloh menga bir kuch bersa-yu, qo‘limni nimaga ursam, o‘sha narsa tillaga aylanib qolaversa, ana ushanda og‘ir mehnatdan qutulib, farovon hayot kechirgan bo‘lar edim”, ̶ deya hayol sura boshlabdi.
To‘satdan uning qulog‘iga:
— O‘ktam! Hozir sen tilagingga yetasan! Qo‘lingni biron narsaga tekkizgin, darhol tillaga aylanib qoladi,- degan ovoz eshitilibdi.
O‘ktam o‘z quloqlariga ishonmabdi. Shunday bo‘lsa ham, bir toshga qo‘l tekkizgan ekan, tosh tillaga aylanib qolibdi.
O‘ktam o‘zida yo‘q xursand bo‘lib ketibdi. “Endi yer sotib olaman, dang‘illama uy quraman, atrofini bog‘-rog‘… Chiroyli ot va yaxshi kiyim-boshlar sotib olaman”, — deb o‘ylabdi.
U o‘rnidan turmoqchi bo‘lganida, qattiq charchagani va qorni ochiqqanidan yurishga darmoni yo‘qligini sezibdi.
“Ertalab uydan olib kelgan ovqatlarimni yeb olay”, — deb daraxt oldiga qo‘ygan to‘rvachasiga qo‘lini cho‘zibdi. O‘ktam nonni tishlab ko‘rsa, qattiq emish. Non ham tilla bo‘lib qolgan ekan.
To‘rvachada olma ham bor ekan. O‘ktam shosha-pisha olmani olsa, u ham tillaga aylanib qolibdi. Buni ko‘rgan O‘ktam hang-u mang bo‘lib qolibdi.
O‘ktam qo‘rqib ketibdi. Endi qanday qilib yeb-ichadi? Bu tillalar bilan qanday qilib yashaydi? Bu ahvolda ochlik va tashnalikda o‘lib ketadiku!
Nimaga qo‘lini tekkizsa, tillaga aylanib qolayotganini, azoblanib, ochlik va tashnalikda o‘lib ketishini ko‘z oldiga keltirgan O‘ktam shularni hayolidan o‘tkazibdi.
Shu payt u ko‘zlarini ochib, daraxt soyasida o‘tirganini ko‘ribdi-da, xomhayol qilganini anglabdi. Buni tush ekanligini bilgach, yelkasidan tog‘ ag‘darilganday bo‘libdi.
—Xudoga ming qatla shukur-a, bularning bari yomon tush ekan! — debdi u.
Manba: Non va tilla
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Жил-был бедный фермер по имени Октам. Раньше он работал рано и поздно, чтобы заработать на кусок хлеба, а если бы был свободен, то фантазировал, что обретет состояние и станет богатым.
Однажды Октам сел под дерево и сказал: «Если Аллах даст мне силу, и к чему бы я ни прикоснулся рукой, то эта вещь превратится в золото, и тогда я избавлюсь от тяжелого труда и буду жить в достатке». — начал он фантазировать.
Вдруг на ухо:
— Октам! Теперь вы получаете то, что хотите! Прикоснись к чему-нибудь рукой, и оно тут же превратится в золото, — послышался голос.
Октам не мог поверить своим ушам. Тем не менее, когда он коснулся камня, тот превратился в золото.
Октам ушел очень довольным. «Теперь я куплю землю, построю дом, а вокруг огород… Куплю красивую лошадь и хорошее платье», — думал он.
Когда он попытался встать, то понял, что очень устал и не может ходить с открытым животом.
«Дай мне съесть еду, которую я принес утром из дома», — сказал он, потянувшись за сумкой, которую поставил перед деревом. Когда Октам пытается откусить хлеб, он сильно сосет. Хлеб превратился в золото.
В мешке есть яблоко. Когда Октам поспешно взял яблоко, оно тоже превратилось в золото. Увидев это, Октам был потрясен.
Октам испугался. Теперь, как вы едите и пьете? Как жить с этим золотом? В этой ситуации он умрет от голода и жажды!
Октам представлял, что все, к чему он прикоснется, превратится в золото, что он будет страдать, умирать от голода и жажды, и думал об этом.
В этот момент он открыл глаза, увидел, что сидит в тени дерева, и понял, что совершил ошибку. Когда он понял, что это был сон, у него словно гора свалилась с плеч.
«Слава богу тысячу раз, это все дурной сон!» он сказал.
Источник: Хлеб и золото
[/spoiler]