Izzat Sulton haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Izzat Sulton haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Yirik adabiyotshunos, isteʼdodli dramaturg Izzat Sulton 1910 yilda Oʻsh shahrida tugʻildi. Otasi vafotidan keyin bolalar uyida tarbiyalandi. 1924 yilda u Toshkentga oʻqishga keladi. Avval “Namuna” ish maktabi, soʻngra taʼlim-tarbiya texnikumida oʻqiydi. Texnikumni tamomlagach, maktablarda oʻqituvchilik qiladi.

Izzat Sulton 1930 yilda Oʻrta Osiyo Davlat universitetining ijtimoiy fanlar fakultetida oʻqiydi. Samarqand shahrida chiqadigan “Batrak” gazetasi tahririyatida masʼul kotib boʻlib ishlaydi. 1934 yili Til va adabiyot instituti aspiranturasiga kirib, uni 1937 yilda tamomlaydi.

1943–1948 yillarda rahbarlik lavozimlarida xizmat qiladi. 1948 yildan umrining oxirigacha Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Alisher Navoiy nomidagi Til va adabiyot institutida xizmat keldi.

1932 yildan boshlab vaqtli matbuotda adabiyotshunoslikka oid maqolalarini eʼlon qilib kelgan Izzat Sulton “Adabiyot nazariyasi” darsligini yaratadi. Tadqiqotchining ulugʻ oʻzbek shoiri va mutafakkiri Alisher Navoiy merosini oʻrganishga bagʻishlangan qator asarlari alohida ahamiyatga ega.

U keng qamrovli olim, adabiyotshunos sifatida xalq ogʻzaki ijodi, mumtoz adabiyot, zamonaviy adabiy jarayon, qardosh va jahon adabiyoti, adabiyot nazariyasiga oid oʻnlab yetuk asarlar muallifidir.

Izzat Sulton badiiy adabiyot sohasida ham barakali ijod qilgan. “Nomaʼlum kishi” dramatik asari yoshlarni Vatanga muhabbat ruhida tarbiyalash jihatidan muhimdir. Uygʻun bilan hamkorlikda yozgan “Alisher Navoiy” (1941) dramasi oʻzbek dramaturgiyasining yutuqlaridan biri boʻlib qoldi. “Navoiyning qalb daftari” asari adabiyotshgunoslikda sezilarli voqea boʻldi.

“Imon” (1960), “Qaqnus”, “Yangi odamlar” dramalarida maʼnaviy-axloqiy qadriyatlar, yuksak insoniy fazilatlar haqida bahs yuritiladi. “Fidoyi” (1966) asarida zarofat bilan xurofot oʻrtasidagi kurashda ezgulikning qudratli kuch ekanini koʻrsatib beradi. “Koʻrmayin bosdim tikanni”, “Donishmandning yoshligi”, “Abdulla Qodiriyning oʻtkan kunlar”i, “Oydin kecha asirligida” asarlari uning ijodida muhim oʻrin egalladi.

Oʻzbekiston Fanlar akademiyasining haqiqiy aʼzosi, Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan fan va sanʼat arbobi, Beruniy nomidagi Davlat mukofoti laureati Izzat Sulton badiiy ijod sohasida ham oʻzidan salmoqli iz qoldirgan adabiyotshunos olimdir.

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Иззат Султан, крупный литературовед и талантливый драматург, родился в 1910 году в городе Ош. После смерти отца воспитывался в детском доме. В 1924 году приехал учиться в Ташкент. Сначала он учился в трудовом училище «Намуна», затем в педагогическом техникуме. После окончания техникума работает учителем в школах.

В 1930 году Иззат Султан учился на факультете общественных наук Среднеазиатского государственного университета. Работает ответственным секретарем в редакции газеты «Батрак», издаваемой в Самарканде. В 1934 году он поступил в аспирантуру Института языка и литературы, которую окончил в 1937 году.

В 1943-1948 годах служил на руководящих должностях. С 1948 года и до конца жизни служил в Институте языка и литературы имени Алишера Навои Академии наук Узбекистана.

С 1932 года Иззат Султан, публикующий литературоведческие статьи в периодической печати, создает учебник «Теория литературы». Особое значение имеет ряд работ исследователя, посвященных изучению наследия великого узбекского поэта и мыслителя Алишера Навои.

Как всесторонний ученый, литературовед он является автором десятков зрелых работ по фольклору, классической литературе, современному литературному процессу, братской и мировой литературе, теории литературы.

Иззат Султан также создал благо в области художественной литературы. Драматический спектакль «Неизвестный» важен с точки зрения воспитания молодежи в духе любви к Родине. Драма «Алишер Навои» (1941), написанная в соавторстве с Уйгуном, стала одним из достижений узбекской драматургии. «Сердечная тетрадь Навои» стала значительным событием в литературоведении.

В драмах «Иман» (1960), «Какнус», «Новые люди» идет дискуссия о духовно-нравственных ценностях и высоких человеческих качествах. В своей работе «Фидаи» (1966) он показывает, что добро является могущественной силой в борьбе между добротой и суеверием. Важное место в его творчестве занимали произведения «Комайын басдым тиканни», «Юность Донишманда», «Последние дни Абдуллы Кадири», «Ойдин кеча асрлигида».

Иззат Султан, действительный член Академии наук Узбекистана, заслуженный деятель науки и искусства Узбекистана, лауреат Государственной премии имени Беруния, литературовед, оставивший значительный след в области художественного творчества.

Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, Изд-во литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: