Quyidagi hikoyani koʻpchilik afsona deb hisoblaydi. Bu voqea balki boʻlgandir, balki toʻqimadir. Lekin unda katta ibrat borligi aniq.
Yigirmanchi asr boshlari. Shotlandiyalik bir dehqon daladan qaytayotib bir botqoqlik yonidan oʻtadi. Uning qulogʻiga kimningdir yordam soʻrab baqirayotgan tovushi eshitiladi. Dehqon ovoz kelgan tomonga shoshib yoʻl oladi va vahshatli botqoqlik qaʼriga choʻkib borayotgan bolani koʻradi. Bola qutulishga urinib chiranar, lekin bu urinishlar uni yanayam ichkari tortardi. Dehqon katta bir daraxt shoxini sindirib oladi va botqoqqa ehtiyotkorlik bilan yaqinlashib, shoxni bolaga uzatadi. U bir amallab xavfsiz joyga chiqadi. Bechora gapira olmas, tishlari takillar, oʻzi dagʻ-dagʻ qaltirar edi. Lekin qoʻrquv ortda qolgan, xavfdan ozod boʻlgandi.
– Bizning uyga boramiz. Oʻsha yerda qurinib, oʻzingga kelib olasan, oʻgʻlim, – deydi unga dehqon.
– Yoʻq, yoʻq… – deb rad etadi bola, – meni dadam kutyapti. Rosa xavotir olayotgan boʻlsa kerak.
Soʻng dehqonga koʻzlarida mehr-minnatdorlik bilan boqib, yugurganicha yoʻlga tushadi.
Ertasiga ertalab dehqonning eshigi oldiga otlari turli zeb-ziynatlar bilan bezatilgan arava kelib toʻxtaydi. Undan qimmatbaho kiyimlar kiygan bir kibor kishi tushib keladi.
– Kecha mening oʻgʻlimni qutqargan kishi sizmi? – deb soʻraydi u dehqondan.
– Ha, men, – deb javob beradi dehqon.
– Sizga qancha berishim kerak?
– Meni xafa qilyapsiz, taqsir. Siz mendan umuman qarzdor emassiz. Men oʻzini inson deb hisoblaydigan kishi qilishi kerak boʻlgan ishni qildim, xolos.
– Yoʻq, men bu yaxshilikni eʼtiborsiz qoldira olmayman. Oʻgʻlim men uchun juda qadrli. Istagan pulingizni ayting.
– Bu mavzuda ortiq gaplashishni istamayman. Salomat boʻling.
Dehqon ortiga buriladi. Shu payt ostonada uning oʻgʻli paydo boʻladi.
– Bu sizning oʻgʻlingizmi? – deb soʻraydi kibor mehmon.
– Ha, – deydi dehqon gʻururlanib, oʻgʻlining boshini silarkan.
– Keling, bundoq qilamiz. Men oʻgʻlingizni oʻzim bilan Londonga olib ketaman va uning oʻqishiga haq toʻlayman. Agar u otasiga oʻxshagan halol odam boʻlsa, bu qarordan siz ham, men ham afsuslanmaymiz.
Oradan bir necha yil oʻtadi. Dehqonning oʻgʻli oldin maktabni, soʻng tibbiyot universistetini tugatadi. Uning nomi penitsillin ixtirochisi sifatida tez orada butun dunyoga taniladi. Bu mashhur olimning ismi Aleksandr Flemingdir.
Aleksandr Flemingning oliy taʼlim olishiga sababchi boʻlgan kishining nomi esa lord Randolf Cherchilldir. Uning oʻgʻli keyinchalik Angliya bosh vaziri boʻladi va butun dunyoga Uinston Cherchill nomi bilan taniladi. Bu mashhur siyosatchi nutqlaridan birida: “Qilgan ishing oʻzingga qaytadi”, degandi. Haqiqatan shunday. Bunga hayotdan juda koʻp misol topish mumkin.
Orif Tolib
“Maʼrifat” gazetasining 2016 yil 26 noyabr sonida chop etilgan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Следующая история многими считается мифом. Это событие, возможно, произошло, но это ткань. Но ясно, что в этом есть большой урок.
Начало двадцатого века. Шотландский фермер, возвращаясь с полей, проходит мимо болота. Он слышит, как кто-то кричит о помощи. Фермер бросается на звук и видит мальчика, тонущего в глубине страшного болота. Мальчик пытался убежать, но эти попытки только затягивали его внутрь. Фермер отламывает большую ветку дерева, осторожно подходит к болоту и передает ветку мальчику. Он попадает в безопасное место. Бедный человек не мог говорить, у него стучали зубы, он дрожал. Но страх прошел, он был свободен от опасности.
— Мы идем домой. «Ты там обсохнешь и опомнишься, сын мой», — сказал ему крестьянин.
«Нет, нет…» — отказывается мальчик, «мой отец ждет меня». Роза должна волноваться.
Затем он посмотрел на фермера с благодарностью в глазах и побежал.
На следующее утро к дверям фермера подъезжает телега с лошадьми, украшенными различными украшениями. Из него спускается знатный человек в дорогой одежде.
— Это вы вчера спасли моего сына? — спрашивает он фермера.
«Да, я,» ответил фермер.
— Сколько я должен дать вам?
— Ты делаешь мне больно, это твоя вина. Ты мне ничего не должен. Я просто сделал то, что должен делать человек.
— Нет, я не могу игнорировать эту доброту. Мой сын очень дорог мне. Скажи мне деньги, которые ты хочешь.
— Я не хочу больше говорить на эту тему. Будьте здоровы.
Фермер оборачивается. В этот момент на пороге появляется его сын.
— Это твой сын? — спрашивает щедрый гость.
— Да, — гордо сказал фермер, поглаживая сына по голове.
— Давай сделаем это. Я возьму вашего сына с собой в Лондон и оплачу его образование. Если он будет честным человеком, как его отец, ни ты, ни я не пожалеем об этом решении.
Проходит несколько лет. Сын фермера сначала окончил школу, а затем медицинский университет. Его имя как изобретателя пенициллина вскоре стало известно во всем мире. Имя этого известного ученого — Александр Флеминг.
Лорд Рэндольф Черчилль был причиной получения Александром Флемингом высшего образования. Его сын впоследствии станет премьер-министром Англии и будет известен всему миру как Уинстон Черчилль. Этот известный политик сказал в одном из своих выступлений: «То, что вы делаете, вернется к вам». Это действительно так. Примеров тому в жизни много.
Ариф Талиб
Он был опубликован в номере газеты «Марифат» от 26 ноября 2016 года.
[/spoiler]