Togʻay Murod haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Togʻay Murod haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Togʻay Murod 1948 yili Surxondaryo viloyati, Denov tumanidagi Xoʻja Soat qishlogʻida tugʻildi. Toshkent davlat universiteti (hozirgi OʻzMU)ning jurnalistika fakultetida (1967–1971), Moskvadagi Adabiyot institutida (1985–1987) tahsil oldi. Respublika radiosida (1972–1975), “Oʻzbekiston fizkulturachisi” gazetasi (1976–1978), “Fan va turmush” jurnalida (1982–1984) xizmat qildi.

1976 yili Togʻay Murodning “Yulduzlar mangu yonadi” degan ilk qissasi “Sharq yulduzi” jurnalida chop etilgach, kitobxonlar ogʻziga tushdi. Shundan soʻng birin-ketin “Ot kishnagan oqshom” (1979), “Oydinda yurgan odamlar”(1980), “Momo Yer qoʻshigʻi” (1985) kabi oʻzbek milliy qissachiligining yangi namunalari dunyoga keldi. Ular yuksak baholanib, adib Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasining Oybek nomidagi yillik mukofotiga sazovor boʻldi.

Adib 1986–1991 yillarda “Otamdan qolgan dalalar” romanini yaratdi. 1994 yili unga mazkur asari uchun Abdulla Qodiriy nomidagi Davlat mukofoti berildi. “Otamdan qolgan dalalar” – ijtimoiy roman. U nafaqat adib ijodida, balki oʻtgan asrning 90-yillar adabiyotida katta voqea boʻldi. Unda mustabid tuzumning qattol siyosati, oʻzbek dehqonining ogʻir, mashaqqatli mehnati va nursiz hayoti real boʻyoqlarda ochib tashlangan.

Togʻay Murod mohir tarjimon sifatida J. Londonning “Boyning qizi” dramasi va bir nechta hikoyalarini (1974–1975), Ye. Seton-Tompsonning mashhur “Yovvoyi yoʻrgʻa” asarini tarjima qildi (1989).

Oʻzbekiston xalq yozuvchisi Togʻay Murodning “Otamdan qolgan dalalar” asari asosida ikki qismdan iborat badiiy film yaratildi.

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Тогай Мурад родился в 1948 году в селе Ходжа Соат Деновского района Сурхандарьинской области. Учился на факультете журналистики Ташкентского государственного университета (ныне УзМУ) (1967–1971) и Литературном институте в Москве (1985–1987). Работал на Республиканском радио (1972–1975), газете «Узбекистон физкультурачиси» (1976–1978), журнале «Фан ва захаби» (1982–1984).

В 1976 году первый рассказ Тогая Мурада «Звезды горят вечно» был опубликован в журнале «Шарк ыцзури» и стал популярным среди читателей. После этого один за другим в мир пришли новые образцы узбекских национальных новелл, такие как «От кишнаган акшом» (1979), «Люди, идущие по луне» (1980), «Песня о Момо Ер» (1985). Они были высоко оценены, а писатель получил ежегодную премию «Ойбек» Союза писателей Узбекистана.

В 1986-1991 годах Адиб написал роман «Поля, оставленные моим отцом». В 1994 году за эту работу он был удостоен Государственной премии имени Абдуллы Кадири. «Поля, оставленные моим отцом» — социальный роман. Это было большим событием не только в литературном творчестве, но и в литературе 90-х годов прошлого века. В нем в реалистичных красках раскрывается жестокая политика самодержавного режима, тяжкий труд и унылая жизнь узбекского крестьянина.

Дядя Мурад, как искусный переводчик, написал драму Дж. Лондона «Дочь богача» и несколько рассказов (1974–1975), Е. Перевел известную работу Сетон-Томпсона «Дикое одеяло» (1989).

Двухсерийный художественный фильм создан по произведению народного писателя Узбекистана Тогая Мурада «Поля, оставленные моим отцом».

Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz
Комментарии: 1
  1. Аноним

    :|

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: