Abdulla Sher 1943 yilning 5 avgustida Toshkent viloyati Chinoz tumanida tugʻildi. Oʻrta maktabni tugatgach, avval boshlangʻich maktab oʻqituvchisi, soʻng tuman gazetasida adabiy xodim boʻlib ishladi. Oʻzbekiston Milliy universitetining jurnalistika fakultetida oʻqidi.
1969–1978 yillarda “Guliston” jurnalida adabiy xodim, boʻlim mudiri, masʼul kotib, “Oʻzbekiston fizkulturachisi” gazetasida muharrir oʻrinbosari boʻlib ishladi. Moskvadagi Oliy Adabiyot kursida taʼlim olib qaytgach (1979–1981), Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasida adabiy maslahatchi, “Yoshlik” jurnalida masʼul kotib, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi birinchi kotibining ijodiy ishlar boʻyicha muovini, uyushmaning Toshkent viloyat boʻlimi masʼul kotibi vazifalarida faoliyat yuritdi.
Dastlabki sheʼri 1959 yili Chinoz tumani gazetasida bosildi. Shundan keyin uning “Koʻklam tabassumi” (1973), “Alyor” (1977), “Atirgul soyasi” (1979), “Roz” (1980), “Kuz hiloli” (1983), “Aliʼy shipovnik”, “Qadimgi kuy” (1987), “Nuqtadan soʻng” (1989), “Toqat” (1997), “Yonayotgan yoʻl” (2007), “Yomgʻirlar oralab” (2009), “Sevgi olmoshi”, “Sevilmagan mening sevgilim”, “Sarbast qoʻshiqlar” (2010), “Gul yillar, bulbul yillar” (Saylanma, 2012) singari oʻn beshdan ziyod sheʼriy toʻplamlari nashr qilindi.
Abdulla Sher badiiy tarjima bilan ham shugʻullanib, Bayronning “Don Juan” sheʼriy romanini ingliz tilidan, H. Heynening “Olmoniya” dostoni va “Qoʻshiqlar kitobi”ni olmon tilidan, A. Pushkin, N. Nekrasov, A. Axmatova asarlarini rus tilidan oʻzbekchaga oʻgirdi. Ayni choqda oʻzining ham bir qancha asarlari qozoq, qirgʻiz, ozarbayjon, turk, rus, bulgʻor, qalmiq, qrim-tatar kabi xalqlar tillariga tarjima qilindi.
Abdulla Sher koʻp yillar Oʻzbekiston Milliy universiteti falsafa fakultetining etika va estetika kafedrasida muallimlik qildi. U “Estetika” (oʻquv qoʻllanma, hammuallif, 2010), “Axloqshunoslik” (darslik, 2010), “Asrlarning asraganlari” (badialar toʻplami, 2011) singari falsafa, estetika va etika muammolariga bagʻishlangan tadqiqotlar, qator maqolalar muallifidir.
“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Абдулла Шер родился 5 августа 1943 года в Чинозском районе Ташкентской области. После окончания средней школы работал сначала учителем начальных классов, затем литературным сотрудником районной газеты. Учился на факультете журналистики Национального университета Узбекистана.
В 1969-1978 годах работал литературным работником, заведующим отделом, ответственным секретарем в журнале «Гулистон», заместителем главного редактора в газете «Узбекистон физкультурачиси». После учебы на Высших литературных курсах в Москве (1979-1981) работал литературным консультантом в Союзе писателей Узбекистана, ответственным секретарем журнала «Юность», первым секретарем Союза писателей Узбекистана по творческих дел, и ответственный секретарь Ташкентского областного отделения союза.
Первое стихотворение было опубликовано в 1959 году в газете Чинозского района. После этого вышли его «Улыбка Коклама» (1973), «Алер» (1977), «Тень розы» (1979), «Роз» (1980), «Осенний полумесяц» (1983), «Алий Шиповник». «, «Старая мелодия» (1987), «После точки» (1989), «Токат» (1997), «Горящая дорога» (2007), «Дожди идут» (2009), «Местоимение любви» , «Нелюбимая моя», «Сарбастские песни» (2010), издано более пятнадцати поэтических сборников, таких как «Гюль ыяр, бюльбюль ыяр» (Сайланма, 2012).
Абдулла Шер также занимался художественным переводом, перевел с английского поэтический роман Байрона «Дон Жуан», эпос Г. Гейне «Германия» и «Книга песен» с немецкого, произведения А. Пушкина, Н. Некрасова, А. Ахматовой с русского. на узбекский. . В то же время несколько его произведений были переведены на казахский, киргизский, азербайджанский, турецкий, русский, болгарский, калмыцкий, крымскотатарский языки.
Абдулла Шер много лет работал преподавателем кафедры этики и эстетики философского факультета Национального университета Узбекистана. Является автором ряда статей и исследований по проблемам философии, эстетики и этики, таких как «Эстетика» (учебное пособие, соавтор, 2010 г.), «Этика» (учебник, 2010 г.), «Асрлар асрганали» (сборник Бадиас, 2011).
Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]