Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan sanʼat arbobi, Oʻzbekiston xalq yozuvchisi va Davlat mukofotlari laureati Hamid Gʻulom yetuk shoir, nosir va dramaturg edi. Hamid Gʻulom 1919 yilda Toshkentda musiqa muallimi oilasida tugʻildi.
Oʻrta maktabni bitirgach, Oʻrta Osiyo industrial instituti (1935–1937) va Toshkent pedagogika institutida (1938–1941) tahsil oldi.
Hamid Gʻulom hayoti qizgʻin ijtimoiy faoliyatda kechgan yozuvchilardan. U sobiq “Qizil Oʻzbekiston” gazetasida jurnalist (1938–1941), Oʻzbekiston Davlat nashriyotida muharrir, Radiokomitetda bosh muharrir va bosh direktor vazifasini ado etdi. Hozirgi “Oʻzbekiston ovozi” gazetasida boʻlim mudiri, masʼul kotib (1944–1955) boʻlib xizmat qildi. Moskvadagi M. Gorkiy nomli adabiyot instituti qoshida tashkil etilgan Oliy Adabiyot kurslarida tahsil oldi (1955–1956). Soʻng “Literaturnaya gazeta”ning Oʻzbekiston boʻyicha maxsus muxbiri (1956–1958) boʻldi. 1958–1965 yillarda Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasining kotibi vazifasida ishladi. Yirik ijtimoiy-siyosiy, adabiy-badiiy jurnal “Sharq yulduzi”ga bosh muharrirlik qildi (1965–1972). Uzoq yillar Gʻ. Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyotiga direktorlik qildi.
Hamid Gʻulom adabiyotga oʻttizinchi yillarning oʻrtalarida “Bizning lager”, “Odam”, “Quyosh kabi charogʻon” (1936) sheʼrlari bilan kirib keldi. Yosh shoirning ijodi oʻzbek adabiyotining katta vakillari Gʻafur Gʻulom, Hamid Olimjon, Maqsud Shayxzoda taʼsirida kamol topdi. U vatanparvarlik, dushmanga nafrat ruhi ifodalangan “Qasosim bor” (1942), “Katerina” (1942), “Ukraina yellari” (1943) kabi sheʼr va balladalarini urush yillarida yaratgan.
Hamid Gʻulom keyinchalik yozgan “Qoʻshiqlarim” (1949–1956), “Dnepr boʻyida” (1949), “Gʻalaba yoʻlida” (1952–1956) asarlarida xalqimizning fashizmga qarshi kurashdagi qahramonliklari tasvirlangan. Ikki kitobdan iborat “Mashʼal” (1959) romanida oktyabr toʻntarishidan keyingi yillardagi oʻzbek xalqi hayoti badiiy tahlil etilgan. Adibning “Olmos qizi” (1956), “Yozyovon” povestlari, “Toshkentliklar” (1967) asarlari oʻzbek paxtakorlarining urushdan avvalgi fidokorona mehnati haqida hikoya qiladi. “Senga intilaman” (1963), “Binafsha atri” romanlari esa Mirzachoʻlda tashkil etilgan birinchi jamoa xoʻjaligi faoliyatiga bagʻishlangan.
U ocherknavis va publitsist sifatida yer kurrasida roʻy berayotgan voqealar, jahon xalqlarining ozodlik uchun kurashi, tinchlik va xalqaro doʻstlik mavzularini yorituvchi “Qitʼalar uygʻoq”, “Kuba haqida hikoyalar”, “Yaponiya haqida hikoyalar”, “Oltin”, “Uy”, “Xirosima balladalari”, “Yevropa taassurotlari”, “Jazoirdagi tong” kabi asarlarini yaratdi. Adibning “Vafoning uzun yoʻli” xotiralar toʻplami ham kitobxonlar tomonidan qizgʻin kutib olingan.
Adib asarlari koʻpgina jahon xalqlari tillarida nashr etilgan. Birgina “Mangulik” romani xitoy tilida yarim million nusxada chop etilgan. Shuningdek, Hamid Gʻulom A. Pushkin, M. Lermontov, V. Shekspir, T. Shevchenko, Lope de Vega kabi yozuvchilarning asarlarini oʻzbek tiliga oʻgirgan. Uning “Fargʻona hikoyasi”, “Toshbolta oshiq”, “Oʻgʻil uylantirish”, “Ajab savdolar” kabi zamonaviy mavzulardagi komediyalari respublika teatrlarida namoyish qilinib, tomoshabinlar hurmatiga sazovor boʻlgan.
Adibning “Muhabbat navosi” nomli ikki parda, besh koʻrinishli musiqali dramasi XVI asrda Sharqiy Turkistonning Xoʻtan shahrida yashagan Omonniso bilan Rashidxon oʻrtasidagi muhabbat haqida hikoya qiladi. “Mashrab” romani tarixiy mavzuda yozilgan.
Hamid Gʻulomning “Toshkentliklar” (1974) romani Respublika Davlat mukofotiga sazovor boʻlgan. Adib mustaqillik yillarida “El-yurt hurmati” ordeni bilan taqdirlangan.
“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Заслуженный деятель искусств Узбекистана, народный писатель Узбекистана, лауреат государственных премий Хамид Гулом был выдающимся поэтом, прозаиком и драматургом. Хамид Гулам родился в 1919 году в Ташкенте в семье учителя музыки.
После окончания средней школы учился в Среднеазиатском индустриальном институте (1935–1937) и Ташкентском пединституте (1938–1941).
Хамид Гулам – один из писателей, чья жизнь прошла в активной общественной деятельности. Работал журналистом бывшей газеты «Кызыл Узбекистан» (1938-1941), редактором Госиздата Узбекистана, главным редактором и генеральным директором Радиокомитета. Работал заведующим отделом, ответственным секретарем (1944-1955) в действующей газете «Голос Узбекистана». Учился на Высших литературных курсах, организованных Институтом литературы им. М. Горького в Москве (1955-1956). Затем он стал специальным корреспондентом «Литературной газеты» по Узбекистану (1956-1958). В 1958-1965 годах работал секретарем Союза писателей Узбекистана. Был главным редактором крупного общественно-политического, литературно-художественного журнала «Звезда Востока» (1965-1972). Долгие годы Г. Был директором литературно-художественного издательства имени Гулама.
Хамид Гулам вошел в литературу в середине 30-х годов со стихотворениями «Наш стан», «Адам», «Светильник, подобный солнцу» (1936). Творчество молодого поэта сложилось под влиянием великих представителей узбекской литературы Гафура Гулама, Хамида Олимжона, Максуда Шайхзаде. Во время войны он создал такие стихи и баллады, как «Я мщу» (1942 г.), «Катерина» (1942 г.), «Украина еллари» (1943 г.), выражающие дух патриотизма и ненависти к врагу.
Поздние произведения Хамида Гулама «Мои песни» (1949-1956), «У Днепра» (1949), «По дороге Победы» (1952-1956) описывают героизм нашего народа в борьбе с фашизмом. Роман «Машал» (1959), состоящий из двух книг, художественно анализирует жизнь узбекского народа в годы после Октябрьского переворота. Произведения писателя «Бриллиантовая девочка» (1956 г.), «Ёзёвон», «Ташкентликлар» (1967 г.) рассказывают о самоотверженном труде узбекских садоводов в предвоенные годы. Романы «Сенга Интильман» (1963) и «Пурпурные духи» посвящены деятельности первого колхоза, созданного в Мирзачоле.
Как эссеист и публицист написал «Континенты пробуждаются», «Рассказы о Кубе», «Рассказы о Японии», «Золотой», «Дом», «Хиросима», освещая события, происходящие в мире, борьбу народов. мира за свободу, мир и межнациональную дружбу. баллады», «Впечатления о Европе», «Утро в Алжире» и другие произведения. Сборник воспоминаний Адиба «Долгий путь веры» также был тепло встречен читателями.
Литературные произведения изданы на многих языках мира. Один только роман «Мангулик» был напечатан полумиллионным тиражом на китайском языке. Также Хамид Гулом перевел на узбекский язык произведения таких писателей, как А. Пушкин, М. Лермонтов, В. Шекспир, Т. Шевченко, Лопе де Вега.Его комедии на современные темы, такие как «Повесть о Фергане», «Ташболта ашик», «Огул Уйыландан», «Странные промыслы» были показаны в театрах республики и завоевали уважение зрителей.
Двухактная, пятисценная музыкальная драма Адиба «Мухаббат Навоси» повествует о любви Омоннисо и Рашид-хана, жившего в городе Хотан в Восточном Туркестане в XVI веке. Роман «Машраб» написан на историческую тему.
Роман Хамида Гулама «Ташкентликлар» (1974) удостоен Государственной премии республики. За годы независимости Адиб был награжден Орденом Почета страны.
Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, Изд-во литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]
This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.
More information...