Chumchuqcha — O‘zbek xalq ertagi

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, sariq tumshuqli bir chumchuqcha bor ekan. Uning oti Botmon ekan. U hammom derazasi ustidagi xas-xashak va boshqa yumshoq narsalardan qilingan issiq inida yashar ekan.
U haligacha uchib ko‘rmagan ekan, lekin qanotlarini silkitar va inidan ko‘p mo‘ralar ekan.
Botmon olamning qanday ekanligini, o‘zi uchun to‘g‘ri kelish-kelmasligini bilishni xohlar ekan.
Ota chumchuq Botmonga og‘zida qurt-qumursqalar keltirar, Botmon esa kundan-kunga kuchga to‘lar ekan.
Vaqt o‘tib, u uyasidan tobora ko‘proq mo‘ralab, har narsaga qaraydigan bo‘libdi. Onasi esa xavotirlanib:
— Bolam, bolam, yana umbaloq oshib tushmagin, -debdi.
— Nima bilan! Nima bilan? — so‘rabdi Botmon.
— Nima bilan emas, axir! Yerga yiqilib tushsang, mushik birpasda yeb qo‘yadi, — deb tushuntiribdi otasi ovga keta turib.
Kunlar shunday o‘taveribdi, lekin Botmonning qanotlari tez o‘smabdi.
Bir kuni shamol bo‘libdi, Botmon:
— Nima, nima? — deb so‘rabdi.
— Shamol senga qarab ursa, seni yerga – mushukning oldiga olib tushadi, — deb tushuntiribdi onasi.
Bu gap Botmonga yoqmabdi va:
— Daraxtlar nega silkinadi? Ular silkinmasin, shunda shamol ham bo‘lmaydi, — debdi u.
Onasi bunday bo‘lmasligini tushuntirishga qancha urinsa ham Botmon ishonmabdi, chunki u har narsani o‘zicha tushunishni xohlar ekan.
Bir odam hammom yonidan qo‘llarini silkitib o‘tib borar ekan.
Botmon uni ko‘rib:
— Mushuk uning qanotini boplab yulib olibdi-ya! Faqatgina suyagi qolibdi-da, — debdi.
— Bu — odam. Odamlarning qanoti bo‘lmaydi! – debdi onasi.
— Nima uchun?
Ular qanotsiz yashaydilar, oyoq bilan yuradilar.
— Nima uchun?
— Ularning qanotlari bo‘lganda edi, dadang bilan meni chivinlarni tutganimizdek ular ham bizni tutib olishar edi…
— Yolg‘on! — debdi Botmon. — Yolg‘on gap! Hammaning ham qanoti bo‘lishi kerak. Yerda yurishning osmonda uchishdan nimasi yaxshi ekan? Katta bo‘lganimda men hammani ham uchadigan qilaman.
Botmon ota-onasining gapiga ishonmas ekan. Chunki u ota-onaning gapiga quloq solinmasa ish chatoq bo‘lishini hali bilmas ekan.
U uyasining eng chekkasiga o‘tirib olib, o‘zi to‘qigan ashulani ovozining boricha aytar ekan:
Ey qanotsiz odamzod,
Senda ikki oyoq bor.
Juda katta bo‘lsang ham
Pashsha, chivinga yemsan.
Kichkintoy bo‘lsam ham men,
Pashsha, chivin menga yem.

U kuylab-kuylab, birdan inidan tushib ketibdi. Ona chumchuq tezda uning ketidan tushibdi. Ko‘k ko‘z sariq mushuk ham darrov hozir bo‘libdi.
Botmon qo‘rqqanidan qanotchalarini yoyibdi va kulrang oyoqlarida tebranib chirqillabdi:
— Salom berdik, berdik.
Ona chumchuq uni chetga itaribdi. Ona chumchuqning patlari hurpayib, juda qo‘rqinchli tus olib, botir bo‘libdi. Tumshug‘ini ochib, mushukning ko‘ziga chovut solmoqchi bo‘libdi.
— Qoch, qoch! Uch, Botmon, derazaga uch, uch… — debdi u.
Botmon qo‘rqqanidan yerdan ko‘tarilibdi. U qanotlarini bir- ikki qoqib uchibdi-da, derazaga qo‘nibdi.
Ketidan dumi yulingan onasi ham uchib boribdi. U katta sevinch bilan Botmonning yoniga qo‘nib:
— Ko‘rdingmi, nima bo‘ldi? — debdi.
— Nima bo‘lar edi! Har narsani ham birdan o‘rganib bo‘lmaydi-da! — debdi Botmon.
Mushuk esa ko‘k ko‘zlari bilan ularga qarab miyovlar edi. Shunday qilib, onasining dumsiz qolganini hisobga olmasak, voqea yaxshilikcha tamom bo‘libdi.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Есть воробей с желтым клювом. Его лошадь — Бэтмен. Он жил в теплом гнездышке из соломы и других мягких вещей над окном ванной.
Он еще не пробовал летать, но много машет крыльями и мурлычет.
Бэтмен хочет знать, на что похож мир и подходит ли он ему.
Отец-воробей приносит Бэтмену во рту червей, и Бэтмен с каждым днем ​​становится все сильнее.
Со временем он стал все больше и больше выглядывать из своего гнезда и смотреть на все подряд. Его мать забеспокоилась:
«Дитя мое, дитя мое, не переусердствуй снова», — сказал он.
— С чем! С чем? — спросил Бэтмен.
— Не с чем, в конце концов! «Если упадешь на землю, мышь съест тебя за один раз», — объяснял отец, отправляясь на охоту.
Так проходили дни, но крылья Бэтмена не росли быстро.
Однажды был ветер, Бэтмен:
«Что-что?» он спросил.
«Когда ветер подует на тебя, он унесет тебя на землю — к кошке», — объяснила его мать.
Бэтмену это не понравилось, и он сказал:
— Почему деревья трясутся? «Если они не будут трястись, ветра не будет», — сказал он.
Как ни пыталась его мать объяснить, что этого не будет, Бэтмен ему не поверил, так как хотел во всем разобраться сам.
Мимо ванной прошел мужчина, махая руками.
Бэтмен увидел его:
«Кот схватился за крыло!» «Остались только кости», — сказал он.
— Это мужчина. У людей нет крыльев! сказала его мать.
— Почему?
Живут без крыльев, ходят на ногах.
— Почему?
— Если бы у них были крылья, они бы ловили нас, как мы с твоим отцом ловим мух…
— Ложь! — сказал Бэтмен. «Это ложь!» Крылья должны быть у всех. Что может быть лучше, чем ходить по земле и летать в небе? Когда я вырасту, я заставлю всех летать.
Бэтмен не верит своим родителям. Потому что он еще не знает, что, если он не послушает своих родителей, будет бардак.
Он сел на край своего гнезда и запел во весь голос сотканную им песню:
О бескрылый человек,
У тебя две ноги.
Даже если ты очень стар
Вы едите мух и комаров.
Хоть я и младенец,
Лети, лети, корми меня.

Он запел и вдруг выпал из гнезда. Мать-воробей быстро слезла с хвоста. Присутствовала и голубоглазая желтая кошка.
Бэтмен от страха расправил крылья, закачался на своих серых ногах и зачирикал:
— Поздоровались, поздоровались.
Мать-воробей оттолкнула его. Мать-воробей взъерошила перья, приняла очень страшный вид и застеснялась. Он открыл клюв и попытался выклевать коту глаза.
«Беги беги!» Три, Бэтмен, три в окно, три…
Бэтмен в страхе поднялся с земли. Он взмахнул крыльями, полетел и приземлился на окно.
Мать Кати, которой оторвали хвост, тоже улетела. Он приземлился рядом с Бэтменом с большой радостью:
— Ты видел, что произошло? он сказал.
«Что случилось бы!»Вы не можете узнать все сразу! — сказал Бэтмен.
А кот мяукал на них своими голубыми глазами. Так что, кроме того, что его мать осталась без хвоста, история закончилась благополучно.
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: