Kuygan non hikoyasi (ibratli hikoya)

Kuygan non hikoyasi (ibratli hikoya)

Oʻshanda hali bola edim, – deya eslaydi Hindistonning 2002–2007 yillardagi Prezidenti Doktor Abdul Qalam. – Onam mashaqqatli ish kunidan qaytib, har kech biz uchun non pishirardi.

Bir kuni vaqt allamahal boʻlgan, onaizorim shosha-pisha biz uchun kechki ovqat tayyorlardi. Bir ozdan keyin u otamning oldiga ovqat va non qoʻydi. Mening ikki koʻzim nonda edi. Kimdir nonning kuyganiga eʼtibor berarmikan deb kutib turdim. Lekin otam nonni indamasdan chaynadi va mendan maktabdagi kunim qanday oʻtganini soʻradi.

Oʻsha kun unga qaytargan javobimni eslay olmasam ham, ovqatdan keyin volidamning otamga non bir oz oʻtib ketganini ming xijolat bilan aytgani kechagidek qulogʻim ostida. Otam oʻsha kuni jilmayib turib, onamga “Azizam, kuygan non menga yoqadi-ku,” dedi.

Uxlashdan oldin otamga xayrli tun tilash uchun uning oldiga kirdim va undan kuygan nonni rostdan ham yaxshi koʻrish-koʻrmasligini soʻradim. Otam meni bagʻriga bosib, qattiq quchoqladi.

“Oʻgʻlim, onang kun uzoq ishlab, juda charchagan. Bir marta kuygan non yesam, menga biror nima boʻlmaydi. Lekin, yomon soʻz onangni qattiq jarohatlagan boʻlar edi,” dedi.

Biz barchamiz xom sut emgan bandalarmiz. Kezi kelganda muhim sanalarni, zarur narsalarni, burchlarimizni esdan chiqarib qoʻyamiz. Shuncha yillar mobaynida oʻrgangan narsam shuki, bir-birimizni kamchiliklarimiz bilan qabul qilishimiz kerak. Boisi hayot afsuslar bilan uygʻonish uchun juda ham qisqalik qiladi.

Ingliz tilidan Shuhrat SATTOROV tarjimasi
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Я был тогда еще ребенком, — вспоминает доктор Абдул Калам, президент Индии в 2002-2007 годах. — Мама возвращалась с тяжелого рабочего дня и каждый вечер пекла нам хлеб.

Однажды, когда было уже поздно, мама спешно приготовила нам обед. Через некоторое время он поставил еду и хлеб перед моим отцом. Оба глаза смотрели на хлеб. Я ждал, не заметит ли кто-нибудь, что хлеб подгорел. Но мой отец молча жевал свой хлеб и спрашивал меня, как прошел мой день в школе.

Даже если я не помню свой ответ ему в тот день, после обеда родители сказали моему отцу с тысячей смущений, что хлеб немного прошёл, он в ушах как вчера. В тот день мой отец улыбнулся и сказал моей матери: «Дорогая, я люблю подгоревший хлеб».

Перед сном я зашла попрощаться с отцом и спросила его, действительно ли он любит подгоревший хлеб. Отец взял меня на руки и крепко обнял.

«Сын, твоя мать много работала и очень устала. Если я один раз съем подгоревший хлеб, со мной ничего не случится. Но дурное слово серьезно навредило бы твоей матери, — сказал он.

Мы все рабы на сыром молоке. Когда приходит время, мы забываем о важных датах, необходимых вещах и своих обязанностях. Чему я научился за эти годы, так это тому, что мы должны принимать друг друга с нашими недостатками. Потому что жизнь слишком коротка, чтобы просыпаться с сожалениями.

Перевод с английского Шухрата САТТОРОВА
[/spoiler]

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz