Maʼdan haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Maʼdan haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Maʼdan XVIII asrning oxiri va XIX asr boshlarida yashab ijod etgan. U oʻzining barakali ijodi bilan oʻzbek va tojik adabiyoti tarixida munosib oʻrin egallaydi.

Shoirning asl nomi Odinamuhammad boʻlib, Maʼdan uning adabiy taxallusidir. U 1761 yilda Pangʻoz qishlogʻida (hozirgi Tojikiston, Asht rayoni territoriyasida) dunyoga keldi. Maʼdan dastlabki maʼlumotni oʻz qishlogʻida oladi, soʻngra bilimini oshirish maqsadida Punuk qishlogʻiga kelib, Muhammad Aminxoʻja ismli olim va fozil kishiga shogird tushadi. Punukda qisqa muddatli tahsildan soʻng u yana oʻz qishlogʻiga qaytib keladi va ota kasbi – dehqonchilik bilan mashgʻul boʻladi. Ayni vaqtda Hofiz, Navoiy, Fuzuliy, Hiloliy, Bedil va boshqa klassik shoirlar ijodlarini qunt bilan oʻrganadi.

Maʼdan ijodida satirik yoʻnalish yetakchi oʻrin egallaydi. Shoir oʻz zamondoshlari Maxmur va Gulxaniylarga ergashib oʻtkir hajviy asarlar yaratdi. Shoirning sheʼriy asarlari ayrim tazkiralarda, masalan, Fazliyning “Majmuai shoiron”ida, 1908 yilda Toshkentda nashr etilgan ayrim bayozlarda mavjud. 1962 yilda shoir tugʻilgan qishloqda uning bir necha sheʼriy devonlari borligi aniqlandi.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Ма’дан жил и работал в конце 18 — начале 19 веков. Своим благословенным творчеством он занимает достойное место в истории узбекской и таджикской литературы.

Настоящее имя поэта — Одина Мухаммед, а Ма’дан — его литературный псевдоним. Он родился в 1761 году в селе Пангоз (в Аштском районе современного Таджикистана). Первоначальное образование Ма’дан получил в своем селении, затем для усовершенствования своих знаний он приехал в селение Пунук и стал учеником ученого и знатного человека по имени Мухаммад Аминходжа. После непродолжительной учебы в Пунуке он возвращается в свою деревню и занимается отцовской профессией — земледелием. При этом он усердно изучает творчество Хафиза, Навои, Физули, Хилали, Бедиля и других поэтов-классиков.

Сатирическое направление занимает ведущее место в творчестве Маадана. Вслед за своими современниками Махмуром и Гюльхани поэт создал острые комические произведения. Поэтические произведения поэта имеются в некоторых тазкирах, например, в «Маджмуайских поэтах» Фазли, некоторых байозах, изданных в Ташкенте в 1908 году. В 1962 году было обнаружено, что в селе поэта было несколько поэтических залов.
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: