Ziyoviddin Mansur haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Ziyoviddin Mansur haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Ziyoviddin Mansur 1954 yili Namangan viloyati Uychi tumanidagi Mashad qishlogʻida tugʻildi. 1975 yilda Namangan davlat pedagogika institutini imtiyozli diplom bilan tugalladi. Mehnat faoliyatini Uychi tumanidagi 4-oʻrta maktabda oʻqituvchilikdan boshlagan ijodkor, keyinchalik Respublika maʼnaviyat targʻibot markazi Namangan viloyat boʻlimida, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi viloyat boʻlimida xizmat qildi. Oʻzbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Qonunchilik palatasi deputati sifatida faoliyat koʻrsatdi.

Birinchi sheʼri 1969 yil Uychi tuman gazetasida bosilib chiqdi. Shundan soʻng “Xoʻrozqand” (bolalar uchun), “Ezgulik elchisi”, “Toʻtiyo” sheʼriy kitoblari chop etildi. Sheʼrlari qoraqalpoq, rus, ingliz, nemis, hind tillariga tarjima qilingan.

Mustaqillik yillari “Qalbim parchalari”, “Noyob kashfiyot”, “Oʻn sakkiz yoshlilar sevgisi”, “Hayrat saltanati”, “Namangan va namanganliklar”, “Dilrabolar diyori”, “Muhabbat bogʻi” kabi sheʼriy turkum va kitoblari chop etildi. “Abadiyat qoʻshigʻi” kitobiga saylanma sheʼrlari jamlandi.

Yangi-yangi badiiy ifoda vositalarini topish, tesha tegmagan qofiyalarga teran maʼnolar yuklash Ziyoviddin Mansur sheʼrlarining oʻziga xosligini taʼminlaydi.

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Зиявиддин Мансур родился в 1954 году в селе Машад Уйчинского района Наманганской области. В 1975 году с отличием окончил Наманганский государственный педагогический институт. Художник, начавший трудовую деятельность учителем 4-й общеобразовательной школы Уйчинского района, позже служил в Наманганском областном отделении Республиканского центра духовного развития, в областном отделении Союза писателей Узбекистана. Работал депутатом Законодательной палаты Олий Мажлиса Республики Узбекистан.

Его первое стихотворение было опубликовано в Уйчинской районной газете в 1969 году. После этого были изданы сборники стихов «Хорозканд» (для детей), «Эзгулик елчиси», «Тотийо». Его стихи переведены на каракалпакский, русский, английский, немецкий, хинди языки.

За годы независимости были выпущены поэтические циклы и книги, такие как «Осколки моего сердца», «Уникальное открытие», «Любовь восемнадцатилетних», «Царство чудес», «Наманган ва наманганлыклар», «Дилрабалар дёри». », «Сад любви». Избранные стихи были собраны в книгу «Песнь вечности».

Поиск новых средств художественной выразительности, вложение глубоких смыслов в неразрывные рифмы обеспечивает своеобразие стихов Зиявиддина Мансура.

Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: