Toshpoʻlat Hamid 1927 yilning 12 dekabrida Navoiy viloyati, Qiziltepa tumanining Boʻston qishlogʻida tugʻildi. Buxoro Davlat pedagogika instituti (hozirgi BuxDU)da, Moskvadagi Oliy adabiyot kursida (1960–1962) tahsil oldi.
Buxoro Davlat pedagogika instituti oʻzbek adabiyoti kafedrasi mudiri, “Buxoro haqiqati” viloyat gazetasi boʻlim boshligʻi, bosh muharrir oʻrinbosari va bosh muharriri (1970–1979) lavozimlarida xizmat qildi.
Toshpoʻlat Hamidning “Quyosh shaʼniga”(1960), “Mening asrim” (1965), “Asrorqulning qoʻchqori” (1969), “Binafsha ufqlar” (1973), “Gumbazlar sadosi” (1974), “Boʻston navolari” (1979), “Quvgʻin” (1981), “Togʻlarga boq, togʻlarga” (1982) va rus tilida “Lastochka” (1969), “Volshebniʼy barashek” (1974), “Zolotiʼe vorota” (1975), “Rodina aistov” (1982), “Yurtim gullari”, “Manzil” (vafotidan keyin) kabi sheʼr va dostonlar toʻplamlari nashr etildi. Tarjimon sifatida esa Stepan Shchipachev, Sergey Orlov, Zubayda Abduqodirova, Fayzulla Ansoriy, Gulchehra Sulaymonova singari turli millatga mansub shoirlar asarlarini ona tilimizga oʻgirdi. “Asqad Muxtorning poetik mahorati” mavzusidagi nomzodlik dissertatsiyasini yoqlab, filologiya fanlari nomzodi ilmiy darajasiga erishdi (1978).
Toshpoʻlat Hamid oʻtgan asrning 50-60-yillarida oʻzi rahbarlik qilgan Yozuvchilar uyushmasi Buxoro viloyati boʻlimi huzurida “Nilufar” adabiy toʻgaragini tashkil etib, bir necha yillar unga rahbarlik qildi.
Toshpoʻlat Hamid Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi (1977) unvoni bilan taqdirlangan.
“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Ташполат Хамид родился 12 декабря 1927 года в селе Бостон Кызылтепинского района Навоийской области. Учился в Бухарском государственном педагогическом институте (ныне БухГУ), на Высших литературных курсах в Москве (1960-1962).
Работал заведующим кафедрой узбекской литературы Бухарского государственного педагогического института, заведующим кафедрой, заместителем главного редактора и главным редактором (1970-1979) областной газеты «Бухара хакикиты».
Тошполата Хамида «Во славу солнца» (1960), «Век мой» (1965), «Баран Асраркула» (1969), «Пурпурные горизонты» (1973), «Звук куполов» (1974), «Бостон Наволари» (1979), «Кувгин» (1981), «Тогларга болото, тогарла» (1982) и по-русски «Ласточка» (1969), «Волшебный барашек» (1974), «Золотое ворота» (1975), «Родина аистов» (1982), изданы сборники поэм и былин «Юртым Гуллари», «Манзил» (после его смерти). Как переводчик он переводил на наш родной язык произведения поэтов разных национальностей, таких как Степан Щипачев, Сергей Орлов, Зубайда Абдугадирова, Файзулла Ансари, Гульчехра Сулайманова. Защитил кандидатскую диссертацию на тему «Поэтическое мастерство Аскад Мухтар» и получил ученую степень кандидата филологических наук (1978 г.).
В 1950-1960-х годах Ташполат Хамид основал литературный кружок «Нилуфар» при Бухарском областном отделении Союза писателей, который возглавил, и руководил им несколько лет.
Тошполат Хамид был удостоен звания Заслуженного работника культуры Узбекистана (1977).
Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]