Abdunabi Hamro 1961 yilning 25 noyabrida Buxoro viloyatining Olot tumanida tugʻildi. Toshkent Madaniyat institutida tahsil oldi. Olot tuman madaniyat boʻlimi markaziy madaniyat uyi uslubshunosi (1984–1986), Guliston qishloq madaniyat uyi direktori (1986–1990), “Yangi hayot” tuman gazetasi xodimi (1990–1993), Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi Buxoro viloyati boʻlimi adabiy maslahatchisi (1993–1996), Olot tuman Bolalar va oʻsmirlar tarbiyaviy ishlari markazi toʻgarak rahbari (1996–1999), Buxoro viloyat teleradiokompaniyasi muharriri, viloyat radiosi bosh muharriri lavozimlarida (2001–2006) xizmat qildi. 2006 yildan “Olot hayoti” tuman gazetasi boʻlim mudiri vazifasida ishlab keladi.
Abdunabi Hamroning “Xiyonat” nomli birinchi hikoyalar toʻplami 1993 yilda nashr etildi. Shundan soʻng uning “Oq alvasti” (1994), “Otam aytgan qoʻshiqlar” (2001), “Yirtqich” (2003), “Unutilgan qoʻshiq” (2005), “Olis manzillar sari” (2006), “Bolalikka sayohat” (2007), “Qishda ochilgan gul” (2008), “Vaqt daryosi” (2009), “Obi hayot yoʻli” (2010), “Xazinatoparlar” (2011), “Kurashib yashayman” (2011), “Daryoni yetaklagan oʻgʻlon” (2012), “Oltin darvozali yurt” (2012), “Sehrli soʻz” (2013), “Otadan qolgan yodgorlik” (2014), “Yillar va taqdirlar” (2014), “Ruhiyat ranglari” (2015), “Marhumlikka nomzodlar” (2015) kabi qissa, hikoya va sheʼrlar hamda ocherklar kitoblari dunyoga keldi.
“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Абдунаби Хамро родился 25 ноября 1961 года в Олотском районе Бухарской области. Учился в Ташкентском институте культуры. Стилист ЦДК Олотского районного отдела культуры (1984–1986), директор Гюлистанского сельского Дома культуры (1986–1990), сотрудник районной газеты «Янги хаёт» (1990–1993), литературовед консультант Бухарского областного отделения Союза писателей Узбекистана (1993–1996 гг.), работал заведующим Олотским районным детско-юношеским образовательным центром (1996–1999 гг.), редактором Бухарской областной телерадиокомпании, главный редактор областного радио (2001–2006). С 2006 года работает заведующим отделом районной газеты «Олот Ехти».
В 1993 году вышел первый сборник рассказов Абдунаби Хамро под названием «Предательство». После этого вышли его «Aq alvasti» (1994), «Песни, рассказанные моим отцом» (2001), «Зверь» (2003), «Забытая песня» (2005), «В дальние страны» (2006), «Путешествие в детство» (2007 г.), «Цветок зимой» (2008 г.), «Река времени» (2009 г.), «Оби хайот йоли» (2010 г.), «Искатели сокровищ» (2011 г.), «Живая борьба» (2011 г.) , «Мальчик, который вел реку» (2012), «Страна с золотыми воротами» (2012), «Волшебное слово» (2013), «Воспоминание об отце» (2014), «Годы и судьбы» (2014 г.), «Краски души» (2015 г.), «Кандидаты в покойники» (2015 г.), изданы сборники рассказов, стихов и очерков.
Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]
This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.
More information...