Xurshid Doʻstmuhammad haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Xurshid Doʻstmuhammad haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Xurshid Doʻstmuhammad 1951 yili Toshkentda tugʻildi. ToshDU (hozirgi Oʻzbekiston Milliy universiteti)ning jurnalistika fakultetida oʻqidi (1968–1973). Mehnat faoliyatini Oʻzbekiston “Fan” nashriyotida boshladi. “Fan va turmush” jurnalida, “Qishloq hayoti” gazetasida ishladi. 1986 yildan “Yosh kuch” jurnalida boʻlim mudiri, bosh muharrir oʻrinbosari, bosh muharrir, “Hurriyat” gazetasida bosh muharrir, “Oʻzbekiston matbuoti” jurnalida bosh muharrir, Oʻzbekiston ommaviy axborot vositalarini demokratlash va qoʻllab-quvvatlash ijtimoiy-siyosiy jamgʻarmasida hamrais sifatida faoliyat koʻrsatdi. Hozirda filologiya fanlari doktori Xurshid Doʻstmuhammad Oʻzbekiston Jahon tillari universitetida kafedra mudiri.

Adibning dastlabki hikoyasi 1981 yili “Guliston” jurnalida, “Nigoh” nomli birinchi qissasi esa 1987 yili “Yoshlik” jurnalida eʼlon qilindi. “Hovli etagidagi uy” nomli birinchi kitobi 1989 yili nashr etildi. Shundan soʻng uning “Panoh”, “Oromkursi”, “Soʻroq”, “Sof oʻzbekcha qotillik” qissalari, “Bozor” romani va oʻnlab hikoyalari chop etildi. Adibning “Jajman” kitobidan bir necha qissalari qatori “Mahzuna”, “Jajman”, “Ibn Mugʻanniy”, “Koʻz qorachigʻidagi uy” singari hikoyalar ham joy olgan. Adib “Bozor” romani, “Hijronim mingdir mening” va “Ozod iztirob quvonchlari” kitoblari uchun 2000 yilning “Eng yaxshi yozuvchisi” yoʻnalishi boʻyicha “Ofarin” mukofotiga sazovor boʻldi. “Chayongul” badiiy filmi (2000) tomoshabinlar tomonidan iliq kutib olindi. “Jimjitxonaga yoʻl”, “Nusxakashning merosxoʻri”, “Beozor qushning qargʻishi”, “Jim oʻtirgan odam” va “Qichqiriq” hikoyalari adibning keyinggi yillar ijodida yangi sahifa ochdi.

Adibning “Qazo boʻlgan namoz” (1996), “Ozod iztirob quvonchlari” (2000), “Bozor” (2000), “Hamid Aʼlamovning aytolmagan gaplari” (2002), “Beozor qushning qargʻishi” (2005), “Qissalar” (2011), kitoblariga uning qalamiga mansub turli janrdagi asarlar jamlangan. Tarjimon sifatida yapon adibi Akutagava Ryunoskening “Rasyomon darvozasi” hikoyasini, Temur Poʻlatovning “Yetti huzur-halovat va qirq qaygʻu-alam” romanini oʻzbekchaga oʻgirdi. Shuningdek, Ignasio Aldekoa, Ales Juk, Boris Sachenko, Andrius Riuk asarlarini tarjima qildi.

U adabiyotshunos sifatida ham koʻplab tahliliy maqolalar yaratdi.

Xurshid Doʻstmuhammad 1997 yilda “Shuhrat” medali, 1998 yilda “Oʻzbekiston faxri” koʻkrak nishoni, 2007 yilda “Doʻstlik” ordeni bilan mukofotlangan.

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Хуршид Достмухаммад родился в 1951 году в Ташкенте. Учился на факультете журналистики ТашГУ (ныне Национальный университет Узбекистана) (1968-1973). Начал работать в издательстве «Фан» Узбекистана. Работал в журнале «Фан и жизнь» и в газете «Кишлок йехти». С 1986 года работал заведующим отделом, заместителем главного редактора, главным редактором журнала «Ёш Куч», главным редактором газеты «Хуррият», главным редактором газеты « журнала «Пресса Узбекистана», сопредседатель общественно-политического фонда демократизации и поддержки СМИ Узбекистана. В настоящее время Хуршид Достмухаммад, доктор филологических наук, является заведующим кафедрой Университета мировых языков Узбекистана.

Первый рассказ писателя был опубликован в журнале «Гулистон» в 1981 году, а его первый рассказ «Нигох» — в 1987 году в журнале «Ёшлик». Его первая книга «Дом у подножия двора» вышла в 1989 году. После этого были опубликованы его рассказы «Панох», «Оромкурси», «Допрос», «Чистое узбекское убийство», роман «Базар» и десятки рассказов. Помимо нескольких рассказов из книги писателя «Джаджман», есть также такие рассказы, как «Махзуна», «Джаджман», «Ибн Муганни», «Дом в глазном яблоке». Адиб получил премию «Афарин» в категории «Лучший писатель» 2000 года за романы «Базар», «Хиджраним мингдир менинг» и «Радости свободного страдания». Художественный фильм «Чайонгуль» (2000) был тепло встречен зрителями. Рассказы «Дорога в тихий дом», «Наследник копирайтера», «Проклятие невинной птицы», «Молчаливый человек» и «Крик» открыли новую страницу в творчестве писателя в последующие годы.

Адиба «Случайная молитва» (1996), «Радости свободного страдания» (2000), «Базар» (2000), «Неизреченные слова Хамида Аламова» (2002), «Проклятие невинной птицы» ( 2005), «Рассказы» (2011)), в его книги вошли написанные им произведения разных жанров. В качестве переводчика японский писатель Акутагава перевел на узбекский язык повесть Рюноскэ «Врата Расёмона» и роман Темура Полатова «Семь радостей и сорок печалей». Он также переводил произведения Игнасио Альдекоа, Алеся Жука, Бориса Саченко, Андрюса Рюка.

Он также написал много аналитических статей как литературный критик.

Хуршид Достмухаммад награжден медалью «Слава» в 1997 году, знаком «Гордость Узбекистана» в 1998 году, орденом «Достлик» в 2007 году.

Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: