Alisher Navoiy Husayn Boyqaro saroyida bosh munshiy ekan. Podsho hamma vaqt Navoiyning deganlariga quloq solar ekan. Kunlardan bir kuni Husayn Boyqaro ertalab saroyga kirib ketayotib, Navoiyga qarabdi-da, ko‘rsatgich barmog‘i bilan boshini ko‘rsatibdi. Navoiy ham shu barmog‘i bilan tilini ko‘rsatibdi. Husayn Boyqaro boshini chayqabdi-da, saroyga kirmay qaytib ketibdi.
Bu voqeani kuzatib turgan Navoiyning shogirdlari imo-ishoraning sababini so‘rabdilar. Navoiy:
— O’zlaring o‘ylab topinglar, — deb aytmabdi. Shogirdlar o‘ylab-o‘ylab hech topisholmabdi. Ulardan biri Navoiyni so‘zlatish maqsadida siyohdonni ag‘darib yuboribdi.
Shunda Navoiy:
— Abdullatif, nega buncha xayol parishon bo‘lmasangiz. Siyohdon ag‘darildi-ku, — debdi.
— Kechiring ustoz, — debdi shogirdi.— Haligi muammoning sababini o‘ylab, xayolim qochibdi.
Navoiy aytishga majbur bo‘libdi:
—Husayn Boyqaro: «Boshga baloni nima keltiradi?» — deb so‘radi, men «til» deb javob berdim.
Shogirdlar Navoiyning ziyrakligiga yana bir marta qoyil qolibdilar.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Алишер Навои Хусейн был главным мунши во дворце Бойкара. Царь все время прислушивался к словам Навои. Однажды, когда Хусейн Бойгаро утром вошел во дворец, он посмотрел на Навои и указал указательным пальцем на его голову. Этим пальцем Навои тоже показал язык. Хусейн Бойгаро покачал головой и вернулся, не входя во дворец.
Ученики Навои, наблюдавшие за этим событием, поинтересовались причиной поступка. Навои:
Он не сказал: «Ты можешь понять это сам». Студенты ничего не могли придумать. Один из них опрокинул чернильницу, чтобы заставить Навои говорить.
Затем Навои:
— Абдуллатиф, почему ты так сильно не волнуешься? «Чернила перевернулись», — сказал он.
«Извините, учитель», — сказал его ученик.
Навои пришлось сказать:
— Хусейн Бойгаро: «Что сводит тебя с ума?» — спросил он, я ответил «язык».
Ученики в очередной раз восхитились умом Навои.
[/spoiler]