Bor ekanda yo‘q ekan, och ekanda to‘q ekan, bir och bo‘ri bo‘lgan ekan. Kunlardan bir kuni u don yeb yurgan bir xo‘rozni ko‘rib qolibdi. Bo‘ri xo‘rozni ushlash payiga tushibdi. Xo‘roz qanotini yozib qaq-qaq, deyman deb turgan ekan, bo‘ri lip etib kelib xo‘rozning qanotidan tishlab olibdi. Xo‘roz ko‘rsa, bo‘ri uni mahkam ushlab turgan emish. Shunda xo‘roz so‘rabdi:
— E bo‘ri, meni nima qilmoqchisan?
— Men seni yeyman, — debdi bo‘ri.
— Meni shundayligimcha yesang hech maza qilmaysan, yeydigan bo‘lsang kashnich, piyoz bilan yeginki, dunyoda bir maza qilgin, — debdi xo‘roz.
Bo‘ri:
— Kashnich, piyozni qaerdan topaman? — debdi.
Xo‘roz:
— Kashnich, piyozni shu yaqin oradagi qishloqdan topasan, sen borib kelaver, men seni shu yerda poylab turaman, — debdi. Bo‘ri kashnich, piyoz izlab qetishi bilanoq xo‘roz parillab uchib ketibdi.
Bo‘ri kashnich piyozni qiynalib-qiynalib, zo‘rg‘a topib kelibdi. Qarasa, xo‘roz yo‘q emish. U yoqqa yuguribdi, bu yoqqa yuguribdi, nihoyat xo‘rozni topolmay, nochor yo‘lga tushibdi.
Bo‘ri bir yerdan o‘tib ketayotgan ekan, bir qo‘zi o‘tlab turganini ko‘ribdi, sekin kelib qo‘zini ushlab olibdi.
Qo‘zi:
— E bo‘ri, meni nima qilmoqchisan? — debdi.
Bo‘ri:
— Men seni yemoqchiman, — deb javob beribdi.
— Mening quruq go‘shtimni yeganing bilan hech maza qilmaysan, yaxshisi borib konning tuzidan olib kel, shundan keyin go‘shtimni maza qilib yeb, armondan chiqasan, — debdi qo‘zi.
Bo‘ri qo‘zini shu yerda qoldirib, kondan tuz olib kelgani jo‘nab ketibdi. Shu paytdan foydalanib qo‘zi qochib qolibdi. Bo‘ri sarson-sargardon bo‘lib kondan tuz olib kelsa, qo‘zi qochib ketgan emish. Qo‘zini toza izlabdi, axiri topolmay yana yo‘lga tushibdi. Bo‘ri keng cho‘lda yugurib ketayotgan ekan, unga bir ot ro‘para kelib qolibdi. Bo‘ri tez-tez yurib, otning oldiga o‘tib olibdi. Ot bo‘riga yaqin borib, uni iskagan ekan, bo‘ri chaqqonlik bilan otning tumshug‘iga yopishib olibdi. Ot xo‘p unnab ko‘ribdi, lekin u o‘z tumshug‘ini och bo‘ridan ajratib ololmabdi. Keyin ot bir hiyla qilmoqchi bo‘libdi.
— Ey bo‘ri, nima qilmoqchisan? — debdi.
— Men seni yemoqchiman, — debdi bo‘ri.
— Unday bo‘lsa, — debdi ot, — avval mening orqamga o‘t, otam o‘lmasdan avval tuyog‘imga bir nasihatnoma yozib qoldirgan edi. shu nasihatnoma senga tegishli, sen shuni o‘qib olib, so‘ngra meni yeya ber, — debdi. Bo‘ri otning tumshug‘ini bo‘shatib, uning orqasiga o‘tibdi, otning tuyog‘idagi xatni o‘qiyman deb termilib, mahliyo bo‘lib turgan vaqtida ot oyog‘ini ko‘tarib, bo‘rining og‘ziga bir tepibdi.
— Ey savodsiz, xatni o‘qiyolmasang nimaga orqamga o‘tding? — debdi ot.
Haqiqatan ham bo‘ri savodsiz ekan. Otning qattiq tepkisidan bo‘rining og‘zida bitta ham tishi qolmay sinib ichiga ketib qolibdi. Bo‘rining tumshuqlari majaqlanib esini yo‘qotib gangib qolibdi, bir vaqt hushiga kelibdi. Bo‘ri aqlini rostlab o‘ziga-o‘zi ta’zir berib debdi:
— Ko‘rdingki xo‘roz, senga kim qo‘yibdi kashnichu piyoz, ko‘rdingki qo‘zini, senga kim qo‘yibdi konning tuzini, ko‘rdingki ot, yeb yonida yot, xat bilmasang ketiga o‘tib mirza bo‘lishing uyat, — deb aljirab-aljirab o‘lib qolibdi. Xo‘roz, qo‘zi va ot dushmandan qutulib qolishibdi.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Был волк, когда он был голоден, он был сыт, когда он был голоден. Однажды он увидел, как петух ест зерно. Волк собирался поймать петуха. Пока петух собирался кудахтать крылом, пришел волк и укусил петуха за крыло. Когда петух видит, волк крепко держит его. Тогда петух спросил:
— Волк, что ты пытаешься со мной сделать?
«Я съем тебя», — сказал волк.
«Если ты съешь меня таким, какой я есть, ты совсем не почувствуешь вкуса. Если хочешь есть, ешь с кинзой и луком, чтобы у тебя был лучший вкус в мире», — сказал петух.
Волк:
— Кориандр, где мне найти лук? он сказал.
Петух:
«Кашнич, ты можешь найти лук в ближайшем селе, ты иди и приходи, я буду ждать тебя здесь», — сказал он. Как только волк закончил искать кинзу и лук, петух улетел.
Волк изо всех сил пытался найти кинзу. Когда он посмотрел, петуха не было. Он бегал туда-сюда и, наконец, не нашел петуха и заблудился.
Проходя мимо, волк увидел пасущегося ягненка, медленно подошел и схватил ягненка.
Ягненок:
— Волк, что ты пытаешься со мной сделать? он сказал.
Волк:
— Я хочу съесть тебя, — ответил он.
«Тебе не понравится есть мое вяленое мясо, ты лучше пойди и принеси немного соли в шахте, а потом ты съешь мое мясо и выберешься из своего сна», — сказал ягненок.
Волк оставил здесь барашка и пошел из шахты принести соль. Воспользовавшись этим моментом, ягненок убежал. Говорят, что когда волк бродит и приносит соль из шахты, ягненок убегает. Он тщательно искал ягненка, но не нашел его и снова пошел своей дорогой. Пока волк бежал по бескрайней пустыне, на него наткнулась лошадь. Волк быстро пошел и подбежал к лошади. Лошадь подошла к волку и лизнула его, а волк быстро схватил морду лошади. Лошадь очень старалась, но не могла отделить клюва от голодного волка. Затем лошадь попыталась проделать трюк.
— Волк, что ты делаешь? он сказал.
«Я хочу тебя съесть», — сказал волк.
«Тогда, — сказала лошадь, — отойди от меня первым, прежде чем мой отец умер, он оставил на моем копыте записку с советом». этот совет принадлежит вам, прочтите его, а затем съешьте меня, — сказал он. Волк отпустил морду лошади и пошел за ней, и пока он пытался прочитать письмо на копыте лошади, лошадь подняла ногу и лягнула волка в пасть.
«Ты неграмотный, зачем ты пошел за моей спиной, если ты не можешь прочитать письмо?» — сказала лошадь.
Волк действительно неграмотен. От сильного удара лошади ни один зуб не остался во рту волка и не попал внутрь. Клюв у волка был оцарапан, и он то терял сознание, то приходил в сознание. Волк оправился и сказал себе:
— Ты видел петуха, который дал тебе кинзу и лук, ты видел барашка, который дал тебе соль из шахты, ты видел лошадь, ешь и спи рядом с ней,Если ты не умеешь читать, стыдно становиться мурзой, — сказал он, умирая. Петух, ягненок и лошадь убежали от врага.
[/spoiler]
This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.
More information...