Xosiyat Bobomurodova haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Xosiyat Bobomurodova haqida batafsil ma’lumotlar, tarjimai hol

Isteʼdodli shoira Xosiyat Bobomurodova 1950 yilda Navoiy viloyati, Xatirchi tumanidagi “Ibn Sino” jamoa xoʻjaligida tugʻildi. Otasi mulla Bobomurod elni ogʻziga qaratgan, suhbati shirin, maʼrifatli kishi edi. Xosiyat Alisher Navoiy, Jomiy, Furqat nomlarini ilk bor otasidan eshitgan, gʻazallari bilan oshno tutingan, “Ming bir kecha”, “Chor darvesh” kabi asarlarni tongotargacha mahliyo boʻlib tinglagan edi. U 1966 yili oʻrta maktabni tugatib, Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika institutida oʻqidi (1966–1970).

Adabiyotga yoshligidan havas qoʻygan Xosiyat turmush qiyinchiliklari tufayli 1967 yili institutning sirtqi boʻlimiga oʻqishga oʻtadi. Oʻn yetti yoshidan boshlangʻich sinf oʻqituvchisi, yigirma besh yoshidan esa maktab direktori boʻlib ishladi.

Xosiyatning dastlabki sheʼrlari “Guliston”, “Sharq yulduzi” jurnallarida bosildi. Shoira 1978 yili viloyat gazetasiga ishga oʻtgach, unga ijod uchun imkoniyat tugʻildi. “Daryodan katta” degan ilk sheʼriy toʻplami (1979) nashr etildi, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi aʼzoligiga qabul qilindi. Shundan soʻng “Qalb titrogʻi” (1984), “Turnalarim” (1984), “Samarqandga maktublar” (1988), “Men uzgan gullar” (1992), “Murod qasri” (1997) kabi qator sheʼriy toʻplamlari dunyo yuzini koʻrdi.

Oʻzbekiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi Xosiyat Bobomurodova keyingi paytda “Bola koʻtargan ayol” dramasini, “Jonimning egasi”, “Vatan yagonadir”, “Toʻylar muborak” nomli sheʼriy majmualarni yaratdi.

Shoira “Shuhrat” medali bilan taqdirlangan.

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.
Ma’lumotlarni rus tilida o‘qing👇
Талантливая поэтесса Хосият Бобомуродова родилась в 1950 году в колхозе «Ибн Сино» Хатырчинского района Навоийской области. Его отец, мулла Бобомурад, был добрым, сладкоречивым и просвещенным человеком. Хосият Алишер впервые услышал от своего отца имена Навои, Джами и Фуркат, познакомился с их газелями, до ночи слушал такие произведения, как «Минг бир Кеча» и «Чор Дарвеш». В 1966 году окончил среднюю школу и учился в Ташкентском государственном педагогическом институте имени Низами (1966-1970).

Хосият, с юных лет увлекавшийся литературой, в 1967 году в связи с жизненными трудностями перевелся на заочное отделение института. Он работал учителем начальных классов с семнадцати лет и директором школы с двадцати пяти лет.

Первые стихи Хосиата были опубликованы в журналах «Гулистон» и «Шарк Стар». В 1978 году, когда поэтесса устроилась в областную газету, у нее появилась возможность для творчества. Был издан его первый сборник стихов «Больше реки» (1979), он был принят в члены Союза писателей Узбекистана. После этого вышел ряд поэтических сборников, таких как «Галб Титроги» (1984 г.), «Мои журавли» (1984 г.), «Письма в Самарканд» (1988 г.), «Мен Узган Гуллар» (1992 г.), «Мурод Касри» ( 1997) появился в мире.

Заслуженный работник культуры Республики Узбекистан Хосият Бобомуродова позже создала драму «Женщина, вынашивающая ребенка», поэтические сборники «Хозяйка моей души», «Родина одна», «Счастливые свадьбы».

Поэтесса была награждена медалью «Слава».

Из книги «Узбекские писатели» (С. Мирвалиев, Р. Шокирова. Ташкент, издательство литературы и искусства им. Гафура Гулома, 2016).
[/spoiler]

This domain is for use in illustrative examples in documents. You may use this domain in literature without prior coordination or asking for permission.

More information...

Если вам понравилась статья, поделитесь ею с друзьями в социальных сетях.
Sirlar.uz

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: